Nieuwe plannen

Het is weer een hele tijd geleden, eigenlijk zonder goede reden, behalve dat het zo leuk is. Nicole, wat super tof om te lezen hoe het met je gaat. Ik vind het heel erg dat je oma overleden is, maar ik weet dat ze altijd dicht bij je zal zijn (in je ketting en in je hoofd). Fijn te lezen dat je zo een goede opvrolijker hebt (als je het leest, goed bezig Kevin!) maar ik had niet anders verwacht. Ik lees het wel weer Nicole, je hebt je zaakjes weer goed geregeld!

Het project begint wat rustiger te worden hier, verschillende kinderen kwamen niet meer opdagen, dat is gebeurd na 1 april. Wij begrepen allemaal niet waarom, maar 1 keer in de maand worden de schooltijden aangepast. Hierdoor konden verschillende kinderen opeens niet meer komen en zaten wij te wachten en te wachten en te wachten op niemand. Behoorlijk rustige weken, waarbij we vorige week hebben besloten op zoek te gaan naar meer kinderen.

Vorige week en gisteren ben ik naar een psychiatrisch ziekenhuis geweest met een andere vrijwilliger om daar uit te leggen wat wij doen en of zij kinderen hebben die wij kunnen begeleiden. We gaan daar volgende week waarschijnlijk nog eens terug. Ook zijn we de boel hier wat verder aan het regelen. We willen graag uit lege waterflessen een kruidentuin maken die we ophangen aan een muur. De ouders van de kinderen kunnen deze kruidentuin dan verzorgen. We hebben inmiddels geld opgehaald om behoorlijk wat spullen te kopen. Zo hebben we een afdakje aangeschaft dat nu door twee dames in elkaar wordt gezet. Houten balken en een dakje van bladeren, zodat de ouders droog Engelse les kunnen krijgen. We hebben een white board voor de les, magneetjes, kop en schotels om een bakje thee en koffie aan te bieden en verf voor de kinderen. We gaan binnenkort nog fietsen kopen zodat we bij wat ouders op huisbezoek kunnen. We houden ons dus wel bezig.

In de weekenden hebben we lekker rustig aan gedaan. We hebben voor een dansgroep met Afrikaanse jongens (zij hebben op zaterdagochtend dansles gegeven aan onze kinderen) in het weekend pannenkoeken gebakken. Ze hadden hier zo veel over gehoord dat ze zoooo graag pannenkoeken wilde eten, ze stonden te springen van geluk. Elke pannenkoek werd een kunstwerk met chocolade saus, jam, suiker en van alles erop. Nog een dagje strand gedaan en afgelopen weekend met een vriend naar het oosten gegaan. Daar in een heel klein dorpje geslapen waar de bewoners stopte van verbazing als ze mij zagen en dan zeiden met een diepe zucht "ze is blank!". Voor mij een beetje raar, omdat ik niet meer door heb dat ik een andere huidskleur heb, maar de Afrikaanse mensen mij enorm vinden opvallen.

Ik denk dat dit een beetje mijn laatste week bij het project gaat zijn en dat ik dan weer door ga om te reizen. Ik heb er veel zin in, om nog meer leuke dingen te zien, maar ga het wel lastig vinden om doei te zeggen.
Geniet van het zonnetje daaarrr! (het regent hier al de hele ochtend trouwens)